FULL FRESH
Deze band was een geheel frisse herstart van The Jet Set en bestond uit
dezelfde leden, waaraan één muzikant werd toegevoegd. Full Fresh
bestond van mei 1968 tot eind 1969 en hield op te bestaan toen Wim van
der Velden in militaire dienst moest.
De
band bestond dus uit: Willem van der Velden sologitaar, Rob van der Ham
op drums, Hans Bourquin slaggitaar en zijn neef Jos Bourquin op
basgitaar, Onno Mulder zang en George Demmenie op orgel.
Jan
van Veen (niet die van Candle Light) was ook in deze vernieuwde band nog
steeds manager, chauffeur van de Ford Transit en ook de technische man.
Guus van der Sluis is in 1968 medemanager geweest.
Op
de repertoirelijst van Full Fresh vinden we weer namen uit de Top
40 van die tijd, waarbij Wim van der Velden een sterke voorkeur had voor
nummers van Spencer Davis met het karakteristieke stemgeluid van Steve
Winwood. Ook dansbare Soulmuziek, de zogenoemde ‘slijp’ muziek werd veel
gevraagd.
Zomaar een
greep uit de playlist van1969: Green Onions, Mean Woman Blues, Somebody
Help Me en I Wash My Hands In Muddy Water.
Rob
van der Ham herinnert zich het Soul Weekend van 25 en 26 oktober 1968,
waar zij na hun eerste optreden in de Vliegermolen werden gevraagd voor
een tweede ronde, om in te vallen voor de Sandy Coast, van wie een
aantal muzikanten inmiddels tussen hun lege drankflessen totaal
uitgeteld in diepe slaap waren gevallen.
Bij
Club 43 van dansschool Peter van Velzen haalde men in de pauze een keer
een flauwe grap uit met de verwisselbare plakletters op zijn basdrum.
Lachende bezoekers wezen hem erop dat de F was verdwenen en er een paar
letters waren omgewisseld. In plaats van Full Fresh stond er nu
ineens iets geheel anders, namelijk Lul Fresh.
Optredens breidden zich uit over het hele land en ook daarbuiten. Willem
van der Velden denkt met plezier terug aan een festival in het Duitse
Gummersbach waar de band als “HOLLÄNDISCHE SENSATION!” aangekondigd
stond en waarbij de spanning in de zaal tot een hoogtepunt werd
opgevoerd door bij het wisselen van de bands de podiumgordijnen
geheimzinnig te sluiten. Pas na een half uur kwamen zij met hun eigen
installatie tevoorschijn en verzorgden het optreden van hun leven. De
band, volgens de Duitse affiches “bekend van radio, tv en platenopnamen”
had na afloop van dit sensationele optreden vanwege alle handtekeningen
die moesten worden uitgedeeld grote moeite om weer op tijd in Voorburg
terug te zijn. Rob moest namelijk die maandagochtend gewoon op tijd
eindexamen doen.
Ook
weet hij nog dat er bij Dansschool Kuijpers op eerste Paasdag 1969 een
spelletjesmiddag werd georganiseerd, waarbij de heer Kuijpers met een
lepel in de mond met daarop een Paasei door de zaal liep, struikelde,
vervolgens uitgleed en verloor daarbij niet alleen zijn waardigheid maar
ook zijn humeur. Op de etage daarboven speelde diezelfde dag Full
Fresh en de jongens hadden voor de grap hun jassen over de
bewakingscamera’s gehangen. Toen meneer Kuijpers ontdekte dat hij de
controle over zijn dansschool dreigde kwijt te raken, verloor hij zijn
laatste restje goede humeur en ontsloeg de complete band. Roadie Bertus
uitte vervolgens zijn boosheid niet met woorden maar wel met daden, door
bij hun vertrek uitvoerig tegen de mooie voordeur te urineren.
Nadat Willem van der Velden voor militaire dienst werd opgeroepen, heeft
Peter Zwalve nog korte tijd de lege plaats ingenomen. Zijn muziekstijl
bleek echter heel anders dan wat de band gewend was. Slechts één keer
traden ze in deze aangepaste formatie op. Ook omdat er steeds vaker
bandleden waren verhinderd vanwege verkering of andere dringende
aangelegenheden, besloten de jongens om er eind 1969 helemaal mee te
stoppen.
